Baş ucu albümlerinden biri oldu her zaman “Before These Crowded Streets” ve bu bir parça “karanlık” albümün tüm şarkıları da baş ucu şarkılarım. Birleşik Devletler’de bunca sevilip de Atlantik’in diğer yakasında asla o denli popüler olamayan başka böylesine olağanüstü bir şarkıcı/grup var mıdır bilmiyorum ama bu grup her zaman Dave Matthews’in bana hep samimi bir entelektüeli çağrıştıran ses tonu, kimi şarkılarının uzaktan (ve çoğunlukla oldukça uzaktan) country müziklerini çağrıştıran havası ve bir yandan “büyük” diğer yandan “doğal” şarkıları ile popüler sularda gezinen müziklerin de bir kalitesi olduğunun kanıtı oldu benim için.
Bu muhteşem albümden bir seçim yapmak zor ama sadece bugünlere özgü olmak kaydı ile tercihim “Don’t Drink the Water” şarkısından yana. Finaline doğru zirveye çıkan bir müzik ve Matthews’un şarkıyı “kötü” olanın ağzından seslendirme tercihi de dikkat çekiyor. Sondaki Alanis Morissette vokaline de dikkat.
“What were you expecting? / No room for both / Just room for me” sözleri çok ama çok şey söylüyor. Topraklarına, suyuna, havasına el koyulan tüm insanlar için ve günümüzde adına girişimci liberal denen tüm sömürenlere inat…