Erik Satie’nin Gnossienne serisinden 1 numaralı eser. Sanatçının pek çok filmin müzik bandında yer verilmiş bu eserini oldukça geç bir tarihte ve John Curran’ın 2006 tarihli mükemmel W. Somerset Maugham uyarlaması “The Painted Veil” filminde keşfetmiştim. Oysa daha önce seyrettiğim pek çok filmde de kullanılmış bu müzik. Bizde de Reha Erdem “Hayat Var” filminde Satie’den yararlanmıştı. Eserin yarattığı çağrışımlar ve belki de bir görselliğe rahatça dönüşebilecek gibi görünen yapısı bunda en büyük etken. Benim içinse bu parça “The Painted Veil” filminde Naomi Watts’ın hafifçe salladığı yelpazesi, kolera hastalarının arasında gezinmesi, nehirde süzülen kayık üzerinde daha önce incittiği ama şimdi kazanmaya çalıştığı bir kalbin sahibine hafifçe dokunuşu ve işte koca bir hüzün demek. Bir de maalesef Sertab Erener’in gereksiz tacizi.